Onlangs kwam ik bij een familie waarvan de moeder op 91 jarige leeftijd was overleden. Een vrouw die altijd hard had gewerkt; in en om het huis en samen met haar man in hun tuinderij. De familie wilde moeder graag thuis opbaren in haar eigen vertrouwde omgeving, met zicht op de weilanden.
Het overlijden vond plaats op dinsdag en de nabestaanden wilden dat de uitvaart op zaterdag zou zijn. Dit was, in verband met de opbaring thuis, ook de beste dag. Te lang wachten zou de kwaliteit van de opbaring niet ten goede komen. Helaas kwam er een kink in de kabel. Aangezien er allerlei festiviteiten waren in en rondom de kerk, was het niet mogelijk om de uitvaart op zaterdag te laten plaatsvinden. Een grote teleurstelling voor de familie. Een aantal jaren eerder was vader overleden en zijn uitvaart, die door een andere uitvaartonderneming werd begeleid, was niet helemaal volgens wens verlopen. Nu leek het er op dat het weer niet zou gaan volgens de wens van de familie. Dat wilde ik voorkomen.
Moeder had jarenlang veel voor de kerkgemeenschap betekend en veel gedaan voor de mensen uit het dorp. Ik probeerde via via met iemand in contact te komen die wellicht wat aan dit probleem kon doen. Na wat telefoontjes over en weer en begrip van de dorpsgenoten, lukte het uiteindelijk toch om de uitvaart op zaterdag te laten plaatsvinden. Iedereen zette zich voor 100% in. Het kerkkoor klonk opperbest, de begraafplaats lag er netjes bij en het restaurant leverde een goede koffietafel. Ondanks, of misschien dankzij de festiviteiten rondom de kerk, werd het een uitvaartplechtigheid die helemaal klopte met hoe de overleden moeder was en had geleefd. Dit keer ging het wel zoals de familie had gewild.
